Hier heb ik zo lang naar uit gekeken!

Mijn tante en mijn zus kwamen langs ik mocht ze een rondleiding geven door het prachtige Edinburgh, ze bleven van 23 tot 27 mei.

Op de donderdag ochtend kon een glimlach al niet van mijn gezicht af. Het plan was dat ik mijn tante en zus zou gaan ophalen op het vliegveld en ze bij hun Bed & Breakfast zou brengen. Zo stond ik daar om 13.45 uur, te wachten en te wachten. Op de borden had ik al gezien dat hun vlucht vertraging had, ik was er al op voorbereid maar alsnog wilde ik er extra vroeg zijn om ze op te wachten. Na nadat ik wat te drinken voor mezelf had gehaald en deze alweer op was kwamen ze er eindelijk aan. Wouw wat een emoties kwamen er naar boven, ik had ze echt gemist en ik was zo blij dat ze er waren.

Na deze hereniging zijn we naar de stad gegaan, hier hebben we een pas voor de bus voor ze aangeschaft en zijn we toen dus verder op de bus gestapt onderweg naar hun verblijf. Nadat ze alle spullen in hun kamer hadden opgeborgen zijn we erop uit gegaan om te gaan avond eten want daar was het ondertussen tijd voor. Dan is natuurlijk de vraag waar ga je dan avond eten een stomme vraag, ik moest ze namelijk even mee nemen naar de Mac om te vragen of ze verschil proefde.

De vrijdag morgen opnieuw vroeg uit de veren want ik had een heel lijstje gemaakt met activiteiten voor dit lange weekend voor ons. We zijn naar Edinburgh Castle geweest, als je over de muur keek had je een schitterend uitzicht. Al keek je naar beneden zag je zo de Princes street en de Princes garden, keek je iets verder zag je de zee en de overkant daarvan. Een prachtige horizon! Na hier en daar een huisje in dit kasteel binnen te zijn geweest en rondgeslenterd te hebben was het ondertussen al weer later in de middag. Toen zijn we weer bergafwaarts gegaan, onderweg om onze buikjes te vullen met een diner. Onze reis hebben we voortgezet met een bezoekje aan Calton Hill, op deze berg staan allemaal monumenten, gebouwen, naast elkaar. Ze noemen het ‘het Athene van Edinburgh’ vanwege al die gebouwen die een beetje Grieks lijken.

Daar was het al weer zaterdag, voor deze dag hadden we speciaal onderzoek gedaan naar wanneer het eb en vloed zou zijn. Namelijk omdat we Cramond Island wilden gaan bezoeken. Dit eiland kan je alleen betreden als het eb is, omdat er dan een pad beschikbaar word om op te lopen naar het eiland toe. Zo zijn mijn zus en ik dus om 11.30 uur vertrokken naar Cramond Island, een uur later kwamen we aan het strand en konden we beginnen met het pad te betreden. Dit pad is zo’n 1,1 kilometer lang, rechts van het pad zijn anti-boot pylonen. (net ff opgezocht want ik wist niet wat het was, we hadden wel een voorstelling waarvoor het zou kunnen dienen)

Op de heb ik ze meegenomen naar onze kerk, ik vond het heel fijn dat ze dit zelf konden zien omdat ik het toch weel wat lastig vond om uit te leggen hoe dit hier gaat. Gelukkig voelde zij zich ook snel thuis hier en kreeg ik van ze mee dat ze het mooi vonden om te merken dat je ook in andere landen broeders en zusters in het geloof heb.

Toen brak de maandag alweer aan, het einde van hun tijd hier bij mij. Ik wilde een spetterende afscheid neerzetten, gelukkig hielp het weer mee, het bleef namelijk de hele dag regenen. Niet heel hard gelukkig, overigens viel het zo ook niet op als mijn ogen vocht los lieten vanwege hun vertrek wat dan weer een voordeel was. We zijn de Botanic garden wezen opzoeken als eerste, dit is een hele mooie tuin meet veel verschillende bloemen en prachtige plekjes. Daarna zijn we naar Dean village gegaan en hebben we onze tijd samen afgesloten bij de costa. Hierna hebben we afscheid genomen en heb ik ze sinds dien niet meer in levende lijve gezien…